-
1 przypal|ić
pf — przypal|ać impf Ⅰ vt 1. (spalić) to burn [obiad, mięso, mleko, garnek, patelnię]; to singe, to scorch [materiał, koszulę]; to cauterize [ranę] (czymś with sth)- jeńcom przypalano skórę a. jeńców przypalano rozpalonym żelazem the captives were burnt with searing irons2. (zapalić) to light [papierosa, fajkę]- przypalić (sobie) papierosa zapałką/zapalniczką to light a cigarette with a match/lighter- przypalić komuś papierosa (podać ogień) to give sb a light; (zapalić i podać) to light a cigarette for sbⅡ przypalić się — przypalać się [mięso, mleko, sos] to burn- mieszaj sos, żeby się nie przypalił stir the sauce to prevent it burning- mleko zawsze mi się przypala I always burn the milkThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przypal|ić
См. также в других словарях:
odpalić — dk VIa, odpalićlę, odpalićlisz, odpalićpal, odpalićlił, odpalićlony odpalać ndk I, odpalićam, odpalićasz, odpalićają, odpalićaj, odpalićał, odpalićany 1. «zapalić coś (zwykle papierosa) przez przytknięcie, przyłożenie do ognia; przypalić» Odpalić … Słownik języka polskiego
